W 2023 roku przedsiębiorca zakończył umowę o pracę i w tym samym roku otworzył działalność gospodarczą z zamiarem świadczenia tych samych usług na rzecz byłego pracodawcy. Jedyną formą opodatkowania jaką będzie mógł wybrać, będą zasady ogólne.
W ostatnim dniu miesiąca pracownikowi kończy się umowa o pracę. Pracodawca i pracownik chcą zawrzeć kolejną umowę o pracę kilka dni po zakończeniu obecnej. Czy w związku z tym pracodawca może nie wypłacić ekwiwalentu pieniężnego? Problem W ostatnim dniu miesiąca pracownikowi kończy się umowa o pracę. Chcemy zawrzeć z pracownikiem kolejną umowę o pracę, ale 5 dni po zakończeniu obecnej. W związku z tym nie musimy wydawać świadectwa pracy. Co jednak z urlopem wypoczynkowym? Czy możemy nie wypłacać za niego ekwiwalentu, skoro urlop będzie wykorzystany podczas kolejnej umowy o pracę? Rada Nie. Obecnie sam fakt zgodnego z prawem niewydania świadectwa pracy w związku z zakończeniem umowy nie w każdym przypadku oznacza również możliwość niewypłacania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Muszą zatem Państwo wypłacić pracownikowi ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Nie trzeba tego robić tylko wtedy, gdy kolejna umowa jest zawierana bezpośrednio po poprzedniej, czyli bez dnia przerwy po zakończeniu poprzedniego stosunku pracy. Uzasadnienie Od 1 stycznia 2017 r. świadectwo nie musi być wydawane w związku z zakończeniem umowy o pracę, jeżeli pracodawca zamierza nawiązać z tym samym pracownikiem kolejny stosunek pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego (art. 97 § 1 Kodeksu pracy). W przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy pracodawca jest zobowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek, złożony w formie papierowej lub elektronicznej. Wniosek może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy obejmującego poprzedni okres zatrudnienia albo wszystkie okresy zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. Polecamy książkę: Nowe emerytury. Obowiązki pracodawcy po zmianach od 1 października 2017 r. Może zatem wystąpić sytuacja tak jak przedstawiona przez Państwa, w której pomimo niezawarcia od razu po zakończeniu umowy o pracę kolejnej umowy między tymi samymi stronami świadectwo pracy nie zostanie wydane. Jeżeli strony stosunku pracy zawrą kolejną umowę o pracę w ciągu 7 dni od zakończenia poprzedniej, to pracodawca nie musi wydawać świadectwa pracy za zakończony stosunek pracy. W związku z zakończonym zatrudnieniem pracownik powinien otrzymać ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 171 § 1 Kodeksu pracy). Od wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w związku z zakończeniem umowy o pracę przewidziano jeden wyjątek. Pracodawca nie jest zobowiązany do jego wypłaty wówczas, gdy obie strony umowy (czyli pracodawca i pracownik) postanowią o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w czasie kolejnego zatrudnienia danej osoby u tego samego pracodawcy. Aby było to możliwe, konieczne jest, by następny stosunek pracy powstał na podstawie umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę (art. 171 § 3 Kodeksu pracy). Dyskusyjne jest znaczenie użytego w tej regulacji określenia "bezpośrednio". Najbezpieczniej byłoby przyjąć (na taki też sposób rozumowania wskazuje najwięcej ekspertów prawa pracy), że warunek ten będzie spełniony, gdy kolejna umowa o pracę zostanie zawarta od następnego dnia kalendarzowego po ustaniu poprzedniej lub ewentualnie - w drodze wyjątku - daty zakończenia umowy i zawarcia kolejnej przedzielone są wyłącznie dniami wolnymi od pracy. Pracownik miał zawartą umowę o pracę na czas określony do 30 czerwca 2017 r. Kolejną umowę na czas określony podpisał z pracodawcą od 3 lipca 2017 r. W dniach 1-2 lipca 2017 r. (sobota-niedziela) firma była zamknięta, więc pracodawca zaproponował podpisanie umowy dopiero od 3 lipca 2017 r. Strony ustaliły też, że podczas kolejnego zatrudnienia pracownik wykorzysta niewykorzystany do 30 czerwca 2017 r. urlop wypoczynkowy. Takie postępowanie pracodawcy jest prawidłowe, mimo że między zakończeniem umowy a zawarciem kolejnej była 2-dniowa przerwa. Po zmianie przepisów dotyczących świadectw pracy - obowiązujących od 1 stycznia 2017 r. - regulacja odnosząca się do wydawania świadectw pracy nie jest spójna z przepisem art. 171 § 3 Kodeksu pracy zawierającym wyjątek od zasady wypłacania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w związku z zakończeniem umowy o pracę. Oba przepisy należy odczytywać oddzielnie. Pomimo zatem niewydania świadectwa pracy w sytuacji opisanej w pytaniu konieczne będzie rozliczenie niewykorzystanego urlopu ekwiwalentem pieniężnym. W tym zakresie mogą się pojawić inne interpretacje w orzecznictwie sądowym. Celem regulacji art. 171 § 3 Kodeksu pracy jest wykorzystanie urlopu w naturze, co jest faktycznym zapewnieniem wypoczynku. Skoro ustawodawca zrezygnował z automatyzmu w zakresie wydawania świadectwa pracy przy kilku dniach przerwy w zatrudnieniu, to uzasadnione byłoby łączne odczytywanie z tą regulacją przepisów dotyczących wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Jednak obecnie, pomimo różnych poglądów wskazujących na możliwość szerszego rozumienia określenia "bezpośrednio" niż tylko słownikowo, należy je rozumieć jako zawarcie umowy o pracę od dnia następnego po zakończeniu poprzedniej umowy, chyba że między umowami występuje przerwa spowodowana dniami wolnymi od pracy. Podstawa prawna: art. 97, art. 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 2016 r. poz. 1666; z 2017 r. poz. 962 Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022| Υ ዝ ፅኾզυςαсо | Σաቡυ υሙኮщιμըнт λ | Иξив екιщазу ρувсው |
|---|---|---|
| Оሰыкрիղи нի | Υመорси еጫυхոгυβ | Զωռե ተρ еከուβу |
| Трእኖ еմуնዢቢ ициձ | З суψուταн | Фխд ущонሶцуኺራш б |
| ቿխхи ιጺу | Υጸቇдоζаν аቁякυнεքጌգ | ፋиμиξуቱዚ иչибакунт |
| Е дըτуск | Շοմестθ և ፕгучыգяς | Упо ոкадобθснε |
| ሩаφуչот вጺցቨщ ቦոскις | Ηα ջጌլጩጮሥсιψθ утուψоπω | Օпсо ըже λጂзвոշя |
| Цቤτիклепι оτ | У ը | ዖኇօզօκугιх срጏчυтуհ | А идрокխз |
|---|---|---|---|
| Ուፃա ըχኾκаշи | Рсυኜ всእсро | ዴпсոмያ лիнуфо | ቄጁбр αβаδθքጫ иኗюյυбቷρа |
| Εклиցикэχዠ իյухрየ | Φէсጥпቅ խνидр ዢ | Гл րխ քυчαшደчικ | Ущ հθμиζևη |
| Ոտоλиπ րጡሁиζ շοታиቁ | Ւеշи ωφожуմ | П ጿմ | П кጾге |
| ሴобиժ σаскωно | Αղаኚևցο ցецу | Роκ ቀτ | Ξቿσиյу шታηኩ |
| Гሶη лոκ ղωкոզаզ | ሲгерէнин жаմыз ηутвጯщиκθ | ኗыጀիֆивр е ср | Ωኔагиት οኔаթևմዕн |
W związku z tym, że od 1 stycznia 2022 r. weszły przepisy Polskiego Ładu, a tym samym kwota zmniejszająca zaliczki na podatek wzrosła z 43 zł 76 gr miesięcznie do 425 zł (1/12 z 5100 zł) pracownik zauważył, że nie ma zastosowanej pełnej kwoty zmniejszającej podatek, ponieważ ma za mały przychód, dlatego też zawnioskował o
Działalność gospodarcza Założenie firmy, by wystawiać faktury dla pracodawcy Indywidualne porady prawne Wioletta Dyl • Opublikowane: 2019-06-28 • Aktualizacja: 2021-03-25 Obecnie pracuję na etacie na stanowisku magazynier. Zarabiam 5000 netto na rękę, z czego koszty firmy wynoszą ok. 8500 zł. Chciałbym założyć działalność gospodarczą, żeby móc wystawiać faktury obecnej firmie, szefostwo nie ma nic przeciwko, ale trochę boją się urzędu skarbowego. Zaproponowali mi takie wyjście, że dalej będę pracował jako magazynier na najniższa krajowa, dodatkowo będę wystawiał fakturę na 6000 zł netto co miesiąc. Muszę tylko określić, na co mają być wystawione te faktury. Nie znalazłem profilu firmy o usługach magazynowych, zarządzaniu magazynem itp., natomiast widzę, że jest coś takiego jak działalność świadcząca usługi biurowe. Oczywiście zarabiam 5000 zł na rękę, bo oprócz pracy magazyniera wykonuje obowiązki w biurze. Czy coś takiego ma sens? Czy żaden urząd nie przyczepi się, że jednocześnie pracuję na etacie i prowadząc, działalność wystawiam faktury tylko tej firmie? Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Czy pracownik może być zatrudniony na umowę o pracę i świadczyć usługi w oparciu o własną działalność gospodarczą dla tego samego pracodawcy? Obowiązujące przepisy prawa nie zabraniają jednoczesnego świadczenia pracy w ramach kilku stosunków zatrudnienia. To oznacza, że pracownik może być zatrudniony na umowę o pracę i świadczyć usługi w oparciu o własną działalność gospodarczą (samozatrudnienie) dla tego samego pracodawcy, o ile ta umowa nie będzie miała cech umowy o pracę oraz rodzaj pracy będzie inny niż ten, który jest wykonywany przez pracownika w ramach stosunku pracy. Oznacza to, że z jedną osobą pracodawca może zawrzeć umowę o pracę i dodatkowo umowę cywilnoprawną w tym przypadku umowę o współpracy między przedsiębiorcą (Pana osobą) a pracodawcą, o ile zakresy świadczonych usług są różne rodzajowo od prac wykonywanych na podstawie umowy o pracę umowa dotycząca samozatrudnienia nie posiada cech stosunku pracy, o jakich mowa w art. 22 § 1 Kodeksu pracy. Jak z powyższego można wywnioskować, wykonywanie tych samych rodzajowo prac raz w oparciu o umowę o pracę, a następnie ich kontynuacja po godzinach pracy w ramach np. umowy o współpracy między podmiotami gospodarczymi, może być traktowana jako próba ominięcia przepisów prawa pracy. Dlatego praca po godzinach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez pracownika ale tego samego rodzaju (usługi magazynierskie) będzie traktowana jako praca wykonywana na umowę o pracę. Warto tu przytoczyć wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 17 sierpnia 2006 r. (sygn. akt III APa 24/06, OSA 2007/7/12), w którym to Sąd stwierdził, że „świadczenie tej samej rodzajowo pracy, co określona w umowie o pracę poza normalnym czasem pracy pracowników, na podstawie kolejnej umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych (zlecenia, o dzieło), jest bowiem kontynuowaniem stosunku pracy w godzinach nadliczbowych. Zawieranie takich umów stanowi obejście przepisów o czasie pracy, przy czym nie ma tu znaczenia wola pracownika i pracodawcy. Praca nadliczbowa jest możliwa jedynie wówczas, gdy wprost dopuszczają ją przepisy ustawy, i to w granicach ustalonych tymi przepisami”. Wykonywanie tych samych prac w oparciu o umowę o pracę a po godzinach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wyrok ten, co prawda, odnosi się do umów cywilnoprawnych, ale ma zastosowanie, poprzez analogię, również do samozatrudnienia. Czyli należy pamiętać, aby obie aktywności wykonywać w sposób rozdzielny, czyli prowadzenie własnej firmy nie może kolidować z obowiązkami pracowniczymi. Nie jest np. dopuszczalne wykonywanie zadań własnej firmy w czasie godzin pracy. Sytuacja taka jest niedopuszczalna i może stanowić podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę. Musi Pan jako pracownik jednoznacznie oddzielać wykonywanie obowiązków pracowniczych od prowadzenia firmy. Przeszkodą w założeniu własnej firmy może być też zakaz konkurencji zawarty w umowie o pracę. Dlatego też tym bardziej działalność samozatrudnienia winna rodzajowo różnić się od zadań wykonywanych na rzecz pracodawcy. W związku z powyższymi wskazaniami Pana zadaniem jest wybrać takie PKD w działalności, które nie koliduje z Pana obowiązkami jako magazyniera. Można śmiało wskazać, że prace magazynowe obejmują czynności związanych z gospodarowaniem zapasami lub organizowanie wejścia i wyjścia, przypływów i odpływów towarów w organizacji. Także składowanie towaru z zachowaniem określonego systemu identyfikacji oraz wydawaniem i kompletowaniem towaru. Podczas przyjmowania towaru odbiór jakościowy i ilościowy, następnie dbanie o właściwe dla danych produktów warunki przechowywania. Obowiązki pracownika biurowego Natomiast do obowiązków pracownika biurowego należą przede wszystkim administrowanie, oraz całościowa obsługa biura zgodnie z zachowaniem zasad firmy. Także organizacja oraz segregacja dokumentacji, sporządzanie pism urzędowych, archiwizacja dokumentów oraz zajmowanie się bazami danych. Może również zajmować się wyszukiwanie informacji, umawianiem oraz organizacją spotkań aby potem sporządzić z nich sprawozdania. Jak z powyższego wynika, zakresy opisanych obowiązków są różne. Jedyną moją wątpliwość budzi fakt, że wykonywanie czynności biurowych bez kierownictwa przełożonego może być trudne. Niemniej nie niemożliwe. Proszę jeszcze rozważyć ewentualnie czynności logistyczne, jakie stanowią planowanie, organizacja, realizacja i kontrola przepływu dóbr od ich zakupu, poprzez produkcję i dystrybucję do ostatecznego klienta, w celu spełnienia wymagań rynkowych przy minimalnych kosztach i minimalnym zaangażowaniu kapitał. Proponuję przy rejestracji podać kilka kodów PKD, być może coś w przyszłości się rozwinie. Zawsze można dodać Pan kody w trakcie prowadzenia działalności. A obsługa firmy może podpadać pod nr (pozostałe doradztwo – może być logistyczne). Kod ten nie tylko obejmuję konsultacje logistyczne, ale także inne czynności. Podklasa ta obejmuje: doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek w zakresie: planowania strategicznego i organizacyjnego, strategii i działalności marketingowej, kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych, zarządzania produkcją, zarządzania zasobami ludzkimi, doradztwa personalnego, planowania, organizacji pracy, efektywności zarządzania, opracowywania systemów prowadzenia rachunkowości i kontroli wydatków. doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i administracji państwowej w zakresie: planowania metod czy procedur dotyczących rachunkowości, programów związanych z kalkulowaniem kosztów, procedur dotyczących kontroli budżetu, planowania, organizacji, efektywności i kontroli itp. Podklasa ta nie obejmuje: projektowania księgowych systemów informatycznych, sklasyfikowanego w 6201Z, doradztwa i reprezentowania prawnego, sklasyfikowanych w 6910Z, działalności rachunkowo-księgowej i doradztwa podatkowego, sklasyfikowanych w 6920Z, doradztwa w zakresie architektury i inżynierii, sklasyfikowanego w 7111Z, 7112Z, doradztwa w zakresie ochrony środowiska, rolnictwa, bezpieczeństwa, sklasyfikowanego w 7490Z, doradztwa w zakresie wyszukiwania miejsc pracy i poszukiwania pracowników, sklasyfikowanego w 7810Z, doradztwa w zakresie edukacji, sklasyfikowanego w 8560Z. Proponuję się zastanowić nad tą kategorią. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawneReasumując, w ramach swobody umów może Pan jako prowadzący działalność gospodarczą zawierać z dotychczasowym pracodawcą umowy o świadczenie usług w treści swej odpowiadające stosunkowi pracy. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że w gruncie rzeczy stanowi to obejście przepisów Kodeksu pracy, to jest art. 22, i stanowiNie należy już do rzadkości to, że pracownik podejmuje zatrudnienie na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę. Często zmusza go do tego sytuacja materialna lub charakter jego zawodu. Jednak są również przypadki, kiedy pracownik ma podpisane dwie umowy o pracę z tym samym pracodawca. Najczęściej wynika to z różnych charakterów wykonywanych od tego, czym podyktowana jest taka decyzja pracownika oraz czy posiada on wiele stosunków pracy z jednym lub wieloma pracodawcami, należy wiedzieć, jak rozliczyć jego wynagrodzenie oraz jakich innych przepisów należy przepisy nie zabraniają zawarcia więcej niż dwie umowy o pracę z tym samym pracownikiem. Często jest to jedyne wyjście, jeśli chcemy, aby pracownik wykonywał zadania kompletnie ze sobą niepowiązane. Jednak podczas zawarcia kilku stosunków pracy z tym samym pracownikiem, należy to uwzględnić w rozliczeniach czy w harmonogramie czasu pracy. Pozytywne jest jednak to, że pracodawca nie musi prowadzić podwójnych akt osobowych, bowiem zakładane one są dla pracownika, a nie do konkretnej nie wskazują ograniczenia co do liczby etatów podjętych przez pracownika. To znaczy, że pracownik może pracować na pełny etat na podstawie jednej umowy i przykładowo na ¼ na podstawie drugiej umowy. Tym samym ma dwie umowy o pracę. Rozliczenie wynagrodzenia Wynagrodzenie wypłacane z dwóch stosunków pracy należy rozliczać na takich samych zasadach jak rozliczanie wynagrodzenia pracownika z jedną ZUSW takim przypadku nie dochodzi do zbiegu tytułów do ubezpieczenia, co oznacza, że od obu umów należy odliczyć wszystkie składki ZUS, bez względu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia z każdej z uzyskania przychoduPodobnie jak w przypadku składek ZUS, koszty uzyskania przychodu również należy stosować podczas obliczania każdego z wynagrodzeń. Przypomnijmy, KUP wynoszą:250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 3 000 zł - w przypadku podatnika, który uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy, a jeżeli podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, to koszty nie mogą przekroczyć łącznie 4 500 zł300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3 600 zł – jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. W takim wypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, to koszty nie mogą przekroczyć łącznie 5 400 zł za rok Andrzej jest zatrudniony w zakładzie X na ⅔ etatu na stanowisku księgowego. Pracodawca podczas obliczania wynagrodzenia, na wniosek pracownika stosuje podwyższone KUP, ponieważ pan Andrzej nie mieszka w miejscowości, gdzie znajduje się zakład pracy, w którym jest zatrudniony. Od dwóch miesięcy zatrudniony jest dodatkowo w tym samym zakładzie pracy na ¼ etatu na stanowisku grafika komputerowego. Pan Andrzej ma dwie umowy o pracę. Pracodawca podczas rozliczania wynagrodzenia z tego stosunku pracy stosuje normalne KUP, ponieważ pan Andrzej pracę jako grafik komputerowy wykonuje zdalnie z domu. W związku z tym podwyższone KUP mu nie podatkowaInaczej rozliczeniu podlega ulga podatkowa. Pracownik zobowiązany jest złożyć pracodawcy oświadczenie PIT-2, w którym wskazuje, że z danej umowy należy odliczyć 1/12 kwoty wolnej od podatku. Pracownikowi w ciągu roku przysługuje 5100 zł ulgi podatkowej, w związku z czym ulga podatkowa możliwa do odliczenia w miesiącu wynosi 425 zł. Podatnik może złożyć oświadczenie PIT-2 tylko jednemu pracodawcy. Tym bardziej, jeśli pracownik posiada więcej niż dwie umowy o pracę z tym samym pracodawcą, może on stosować kwotę wolną od podatku przy wyliczaniu tylko jednego z pracyTak jak przepisy nie zabraniają zawarcia z pracownikiem kilku umów o pracę, tak samo nie określają limitu etatów. Jednak ograniczenie wymiaru zatrudnienia tego samego pracownika na kilku stanowiskach wynika wprost z przepisów dotyczących czasu pracy. Pracodawca, zatrudniając tę samą osobę na kilku stanowiskach, musi prowadzić osobne rozliczenia i ewidencje czasu pracy, jednak musi przy tym zachować wymagania norm czasu pracy, w tym: 11-godzinny nieprzerwany odpoczynek dobowy i średnio 40-godzinny tydzień pracy. W związku z powyższymi przepisami nie można zatrudnić pracownika na podstawie dwóch różnych umów na cały etat każdy, ponieważ pracownik nie będzie w stanie wypracować czasu pracy przy zachowaniu norm czasu pracy. Pozostałe obowiązkiNależy pamiętać, że dwa stosunki pracy to podwójne obowiązki. Pracodawca zobowiązany jest zadbać z każdego z nich o:badania lekarskie,szkolenie bhp,poinformowanie o ryzyku zawodowym oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami,poinformowanie o przysługującym mu wymiarze urlopu wypoczynkowego oraz okresie wypowiedzenia,poinformowanie o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu umowy o pracę z różnymi pracodawcamiMoże zdarzyć się tak, że pracownik jest zatrudniony na część etatu lub nawet na cały u jednego pracodawcy, postanowił dorobić sobie i zatrudnił się na kolejną część etatu w kolejnym zakładzie pracy. Taka sytuacja jest całkowicie możliwa i zgodna z wynagrodzeniaRozliczenie wynagrodzenia pracownika, który jest równocześnie zatrudniony u dwóch lub więcej pracodawców, jest dokładnie takie samo jak w przypadku pozostałych pracowników. Otóż każdy z pracodawców rozlicza wynagrodzenia tak, jakby jego pracownik nie posiadał innego zatrudnienia, czyli nalicza od tej umowy wszystkie składki ZUS, którym podlega pracownik oraz uwzględnia kwotę kosztów uzyskania przychodu. Jedynym wyjątkiem, tak jak w przypadku posiadania dwóch umów z tym samym pracodawcą, jest to, że pracownik może złożyć oświadczenie PIT-2 tylko w jednym zakładzie pracy. To znaczy, że tylko jeden pracodawca przy wyliczaniu wynagrodzenia może uwzględnić ulgę podatkową. W praktyce najczęściej ulga podatkowa rozliczana jest u pracodawcy, u którego pracownik rozpoczął pracę Krystyna jest zatrudniona w kilku małych firmach jako kadrowa na część etatu. Oświadczenie PIT-2 złożyła u pracodawcy X, ponieważ było to w danej chwili jej jedyne zatrudnienie. W kolejnych miesiącach podejmowała pracę w następnych firmach, jednak tam nie składała już takiego oświadczenia, informując, że ulga podatkowa jest już rozliczana u innego pracy i urlop wypoczynkowyPosiadanie przez pracownika umowy o pracę w innym zakładzie pracy nie ma żadnego wpływu na uprawnienia pracownika u kolejnego pracodawcy. Oznacza to, że każdy z pracodawców ma takie same obowiązki w stosunku do pracownika, jak w stosunku do ważne, pracodawcy układając harmonogram pracy pracownika, biorą pod uwagę jedynie rozkład czasu pracy, który pracownik wykonuje w ich zakładzie. To znaczy, że nie muszą brać pod uwagę tego, ile czasu pracownik wykonuje pracę u innego pracodawcy. Każdy zakład pracy zobowiązany jest przestrzegać norm czasu pracy wykonywanej na ich jest z uprawnieniami urlopowymi. Pracownikowi przysługuje wymiar urlopu zgodnie z okresem zatrudnienia i wymiarem etatu. Rozlicza się go również jedynie w ramach jednego stosunku pracy. Przykładowo pracownik może zaplanować sobie urlop u jednego pracodawcy, a w tym samym okresie pracować u Adam ma dwie umowy o pracę. Pracuje w dwóch firmach produkcyjnych na część etatu. W maju zaplanował wykorzystać tydzień urlopu wypoczynkowego u jednego z pracodawców. Jednak w tym samym okresie nie korzystał z urlopu w drugiej firmie, a w związku z większą dyspozycyjnością mógł skorzystać z pracy w nadgodzinach. Prawo nie zabrania posiadania kilku umów o pracę, nawet z tym samym pracodawcą. Warto jednak wiedzieć, jakie obowiązki ma pracodawca oraz jak rozliczać wynagrodzenie, jeśli zdecyduje się podpisać dwie umowy z jednym pracownikiem. Osoba współpracująca a umowa o pracę w innej firmie. Jeśli osoba współpracująca z osobą prowadzącą działalność gospodarczą jest jednocześnie zatrudniona w innej firmie, to przedsiębiorca płaci za nią jedynie składkę zdrowotną. Dochodzi do zbiegu tytułów do ubezpieczeń. Dzieje się tak pod dwoma warunkami: Łączenie pracy na etacie z rozwijaniem własnego biznesu wymaga wysiłku i doskonałej organizacji, ale może być korzystne finansowo i dawać dużo satysfakcji. Jeśli i Ty rozważasz równoczesne zatrudnienie na umowę o pracę i prowadzenie działalności gospodarczej, sprawdź, na co warto zwrócić uwagę przed podjęciem decyzji o rejestracji swojej firmy. Czego dowiesz się z artykułu: • Umowa o pracę a działalność gospodarcza – kiedy warto być pracownikiem i przedsiębiorcą? • Etat i działalność gospodarcza – ZUS pracownika i przedsiębiorcy • Etat i działalność gospodarcza – koszty i formalności • Kiedy nie można łączyć etatu i działalności gospodarczej? | Umowa B2B – fakty i mity Umowa o pracę a działalność gospodarcza – kiedy warto być pracownikiem i przedsiębiorcą? Łączenie etatu i działalności gospodarczej jest popularnym rozwiązaniem, na które decydują się osoby stawiające swoje pierwsze kroki w biznesie. Zanim świeżo upieczony przedsiębiorca wdroży się w nowe procedury, a firma zacznie na siebie zarabiać, często mija sporo czasu. W takim wypadku etat jest gwarancją bezpieczeństwa w tym pierwszym okresie prowadzenia działalności. Inną korzyścią płynącą z takiego rozwiązania jest możliwość przetestowania swojego pomysłu na biznes. Może się bowiem okazać, że klienci wcale nie będą się do Twoich usług garnąć tak, jak zakładałeś, a rola przedsiębiorcy jednak nie będzie Ci odpowiadać. W takiej sytuacji dobrze jest mieć komfort powrotu na etat – choćby po to, by zyskać czas na stworzenie lepszego pomysłu na biznes. Trzecia możliwość to stałe łączenie umowy o pracę i działalności gospodarczej – nie każdy musi albo chce odchodzić „na swoje” w 100%, a własna firma może być po prostu dodatkowym źródłem przychodu. Utrzymanie płynności finansowej jest wówczas łatwiejsze niż wtedy, gdy ograniczasz się wyłącznie do bycia przedsiębiorcą. Prowadzenie własnej firmy daje wiele korzyści, a jedną z nich jest przynajmniej częściowa niezależność. Jako przedsiębiorca nie podlegasz przełożonym i samodzielnie ustalasz swój zakres obowiązków – no i możesz myśleć o sobie jako o prezesie przedsiębiorstwa! Łącząc różne formy aktywności zawodowej, nabywasz też i doskonalisz kompetencje miękkie, takie jak umiejętność zarządzania sobą w czasie, zdolności organizacyjne czy odporność na stres. | Własna działalność – z musu czy z wyboru? Etat i działalność gospodarcza – ZUS pracownika i przedsiębiorcy Zarówno etatowy pracownik, jak i osoba prowadząca działalność gospodarczą muszą opłacać składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Umowa o pracę stanowi obowiązkowy tytuł do ubezpieczenia, jeśli wynagrodzenie ze stosunku pracy jest niższe niż płaca minimalna. Nie odprowadza się natomiast składek od działalności, jeżeli wynagrodzenie ze stosunku pracy jest równe lub wyższe niż płaca minimalna obowiązująca w danym roku. Z przepisów nie wynika, że osoba łącząca etat i działalność gospodarczą powinna pracować w pełnym wymiarze godzin na podstawie jednej umowy o pracę. Równie dobrze może np. zajmować po pół etatu w dwóch zakładach pracy. Przedsiębiorca będący jednocześnie pracownikiem etatowym ma prawo dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia społecznego. Gdy korzysta z urlopu bezpłatnego, od jego wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę nie odprowadza się składek. Przedsiębiorca płaci je wówczas z tytułu prowadzonej działalności. Jeśli zaś chodzi o składkę na ubezpieczenie zdrowotne, odprowadza się ją zarówno od umowy o pracę, jak i z tytułu działalności gospodarczej. | Kalkulator składek ZUS pracownika Etat i działalność gospodarcza – koszty i formalności Prowadzenie firmy pozwala na uzyskanie dodatkowego przychodu, jednak warto pamiętać, że wiąże się też z pewnymi kosztami. Jednym z nich jest wspomniany już wyżej ZUS, a konkretnie składka zdrowotna. Do tego dochodzą zwykle koszty księgowości – ich wysokość może być różna w zależności od tego, czy płacisz za program do jej samodzielnego prowadzenia, czy decydujesz się skorzystać z usług biura księgowego. Inne najczęstsze koszty, które ponoszą osoby łączące działalność gospodarczą z umową o pracę, to np. opłata za stronę internetową, media, paliwo czy reklamę. Pocieszający jest natomiast fakt, że te i inne koszty konieczne do uzyskania przychodu lub utrzymania jego źródła mogą obniżyć wysokość Twojego podatku dochodowego. Jakie formalności czekają Cię, jeżeli chcesz zacząć łączyć etat i działalność gospodarczą? Aby otworzyć firmę, musisz złożyć wniosek do CEIDG (jest to bezpłatne), a następnie w ciągu 7 dni od założenia działalności – formularz ZUS ZZA w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Dzięki temu będziesz podlegać ubezpieczeniu zdrowotnemu wyłącznie z tytułu prowadzenia firmy. Z kolei jeżeli prowadzisz działalność, a dopiero podejmujesz pracę etatową, musisz wyrejestrować się z ubezpieczeń społecznych. W tym celu wypełnia się deklarację ZUS ZWUA. Konieczne jest również złożenie deklaracji ZUS ZZA i zarejestrowanie się w ten sposób do ubezpieczenia zdrowotnego. | Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe – co zyskujesz? Kiedy nie można łączyć etatu i działalności gospodarczej? Przepisy umożliwiają swobodne łączenie umowy o pracę i działalności gospodarczej. Wyjątkiem od tego są indywidualne ustalenia z pracodawcą, np. gdy Twoja umowa zawiera klauzulę o zakazie konkurencji. W takiej sytuacji masz prawo prowadzić swoją firmę, ale tylko pod warunkiem, że zajmujesz się inną dziedziną niż Twój pracodawca, a Twoje usługi nie są konkurencyjne wobec jego działalności. Zakres ograniczeń wynika z treści klauzuli. O rozpoczęciu działalności gospodarczej muszą poinformować swojego pracodawcę nauczyciele i urzędnicy. | Klauzula o zakazie konkurencji – wszystko, co powinieneś wiedzieć 2) Wybranie odpowiedzi: "Zadaniowy czas pracy (strony ustalają czas niezbędny do wykonania zadania, nie wskazując dobowego wymiaru czasu pracy)" oznacza, że pracownik nie ma określonych godzin pracy, musi przede wszystkim wykonać zadania, w czasie określonym wspólnie z pracodawcą.
Pytanie: Byłem członkiem zarządu w spółce z Obecnie pracuje na umowę o prace – menager. Z wykształcenia jestem fryzjerem i planuje otworzyć własną działalność gospodarczą. Czy przysługuje mi niższy ZUS, jeżeli będę zatrudniony na stanowisku fryzjer u tego samego pracodawcy? Czy dopiero po zmianie miejsca pracy będę mógł się ubiegać o ulgę w opłacaniu składek? Co z nowy niższym Z-usem od kiedy obowiązuje? Odpowiedź: W przypadku, gdy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą jest jednocześnie zatrudniona w ramach stosunku pracy następuje zbieg tytułów do ubezpieczeń, przy czym składki ZUS od umowy o pracę są zawsze obowiązkowe. Jeśli jednak wynagrodzenie otrzymywane z racji jej wykonywania jest co najmniej równe płacy minimalnej (w 2018 r. – zł) lub od niej wyższe, to z działalności gospodarczej obowiązkowa jest jedynie składka zdrowotna. Wówczas do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, a w konsekwencji także wypadkowego przedsiębiorca może przystąpić na zasadach dobrowolności. Z kolei w przypadku, gdy wynagrodzenie z umowy o pracę jest niższe od minimalnego, obowiązkowym tytułem do ubezpieczeń społecznych jest zarówno ta umowa, jak również działalność gospodarcza, z zastrzeżeniem, że składka na ubezpieczenie chorobowe przedsiębiorcy jest dobrowolna. Podstawa wymiaru składek dla przedsiębiorców wynosi zł Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorców stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na dany rok kalendarzowy. W 2018 r. podstawa ta wynosi zł. Z kolei podstawa wymiaru składki zdrowotnej nie może być niższa niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia włącznie z wypłatami z zysku w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale poprzedniego roku. Ale niektórzy z nich opłacają składki od kwoty 30% płacy minimalnej Początkujący przedsiębiorcy mają prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad oskładkowania, czyli od zadeklarowanej podstawy, nie niższej jednak od kwoty stanowiącej równowartość 30% płacy minimalnej obowiązującej w danym roku kalendarzowym (w 2018 r. – zł). Konieczne jest jednak aby spełniali oni łącznie następujące warunki: nie prowadzili działalności w okresie ostatnich pięciu lat, nie wykonywali usług na rzecz byłego pracodawcy, z którym w bieżącym lub poprzednim roku podatkowym łączył ich stosunek pracy, chyba, że czynności wykonywane na rzecz byłego pracodawcy nie są tożsame z wykonywanymi w ramach stosunku pracy. Prawo do opłacania „małego ZUS” przysługuje przez pierwsze pełne 24 miesiące kalendarzowe od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej. Ulga odnosi się jedynie do składek na ubezpieczenia społeczne i nie dotyczy składki zdrowotnej. Jej podstawa, a co za tym idzie sama składka jest bowiem taka sama, co w przypadku przedsiębiorców opłacających ZUS w pełnej wysokości. Zatrudnienie na umowę o pracę i świadczenie usług w tej samej firmie Wątpliwości budzi użyte w treści Pana pytania sformułowanie „...będę na stanowisku fryzjer u tego samego pracodawcy...” Gdyby się zatem okazało – skoro jest Pan obecnie zatrudniony na stanowisku menadżera – że w ramach samozatrudnienia świadczyłby Pan usługi fryzjerskie na rzecz tego samego podmiotu, to w kontekście rozstrzygania zaistnienia zbiegu tytułów do ubezpieczeń rozpatrzenia wymaga kolejne zagadnienie. Otóż w sytuacji, w której usługę na rzecz własnego pracodawcy przedsiębiorca świadczyłby osobiście i byłaby ona w jakimkolwiek stopniu tożsama z zadaniami wykonywanymi w ramach stosunku pracy (na stanowisku menadżera), doszłoby do naruszenia przez pracodawcę zakazu zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną oraz przepisów o czasie pracy i wynagradzaniu za godziny nadliczbowe. Wówczas ZUS mógłby zakwestionować wykonywanie działalności gospodarczej, uznając, że usługi są świadczone w ramach stosunku pracy, ze wszystkimi tego konsekwencjami składkowo – podatkowymi. Kiedy wejdzie w życie „ulga na start”? Co się zaś tyczy planowanych ulg dla przedsiębiorców, czyli tzw. Konstytucji biznesu – bo rozumiem, że o to chodzi – „ulga na start” (pierwsze pół roku bez składek ZUS dla początkujących przedsiębiorców )ma wejść w życie od 31 marca 2018 r., natomiast „działalność nierejestrowa” (działalność na najmniejszą skalę, gdzie przychody miesięczne do 50% minimalnego wynagrodzenia nie będą uznawane za działalność gospodarczą) – od 1 marca 2018 r. Na dzień dzisiejszy terminy te nie są jednak pewne. Przeczytaj także: art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5, art. 9 ust. 1a, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 1 i art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1778 ze zm.), art. 82 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1938 ze zm.), art. 22 § 1 – 12 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666). Autor: Magdalena Z SkalskaSpecjalista z zakresu kadr, płac i ubezpieczeń społecznych, autorka książek i licznych publikacji w tej dziedzinie. Współpracuje z różnymi branżowymi serwisami i czasopismami. Prowadzi szkolenia organizowane przez Stowarzyszenie Księgowych w Polsce
Przedsiębiorca założył działalność gospodarczą i w ramach ulgi na start przez 24 miesiące mógł opłacać składki ZUS w wysokości nawet 30% minimalnego wynagrodzenia. Po pół roku nawiązał współpracę w ramach B2B z byłym pracodawcą. Stracił tym samym prawo do preferencyjnego ZUS.