Różnice kursowe są różnicami między ustaloną według jednego kursu a ustaloną według następnego kursu wartością złotową aktywów i pasywów wyrażoną w walucie obcej. Wydaje się być istotne i celowe naświetlenie zasad ewidencji księgowej różnic kursowych w świetle prawa bilansowego.

Dokonując zakupu w Niemczech opłacam wydatek z konta walutowego na podstawie przesłanej mi pro formy. Fakturę otrzymuję z datą wystawienia jednakową, jak data przelewu dokonanej przeze mnie zapłaty. Jak obliczyć różnice kursowe? Magdalena, Kołobrzeg Faktura pro forma nie jest dokumentem księgowym, a handlowym, co oznacza, że nie jest brana pod uwagę dla celów wyliczania różnic kursowych. Konieczne jest analizowanie właściwej faktury. Jeżeli faktura (czyli prawidłowa faktura - podatkowa) wystawiana jest z datą taką samą, z jaką Pani opłaciła wydatek, to różnice kursowe nie wystąpią (kurs zastosowany do księgowania kosztu i do przeliczenia zapłaty byłby tożsamy). Jeżeli natomiast data wystawienia faktury różniłaby się od daty zapłaty, to powstałyby różnice kursowe, które należy policzyć w następujący sposób: przeliczyć wartość wydatku z faktury po kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego moment wystawienia faktury, przeliczyć wartość zapłaconych należności na złotówki na podstawie walutowego wyciągu bankowego po kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania zapłaty, od kwoty z punktu pierwszego odjąć kwotę z punktu drugiego. Jeżeli wartość wyszła dodatnia, to jest to przychód, a jeżeli wartość wyszła ujemna, wówczas jest to wydatek.

Program Symfonia Finanse i Księgowość umożliwia automatyczne tworzenie dokumentów Różnic kursowych dla kont oznaczonych jako walutowe. Aby ustawić konta i typ dokument dla różnic kursowych wykonaj następujące czynności: Wejdź w menu Ustawienia -> Parametry stałe.

Artykuły: Zobowiązania podatkowe, czyli jak płacić podatki Pytanie podatnika: Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy. Spółka przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych stosuje faktyczne kursy bankowe z danego dnia. Czy, w opisanej sytuacji, Wnioskodawca może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego? INTERPRETACJA INDYWIDUALNANa podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic kursowych - jest dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania podatkowych różnic przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:Wnioskodawca realizuje transakcje gospodarcze z podmiotami zagranicznymi. Transakcje te (sprzedaż i zakup towarów i usług) są wyceniane w walucie obcej. Zapłata za te transakcje następuje przez walutowy rachunek bankowy przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla ww. operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy (zapłat „dla” dostawców i „od” odbiorców) stosuje faktyczne kursy bankowe z danego zaznacza, że uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu jest dla niej chciałaby, ze względu na swoją politykę finansową, przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego z danego związku z powyższym zadano następujące pytanie:Czy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Spółka może stosować kurs średni Narodowego Banku Polskiego?Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo stosowania (od 1 stycznia 2010 r.) przy obliczaniu wartości różnic kursowych dla operacji walutowych dokonywanych przez rachunek bankowy kursów średnich Narodowego Banku Polskiego z danego dnia, ponieważ ustawa dopuszcza taką świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), przychodami - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 - są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia dnia 1 stycznia 2007 r. - zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ww. ustawy - podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:1. art. 15a, albo 2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich treści przedmiotowego wniosku - w szczególności wskazanych przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej - wynika, że Wnioskodawca przyjął metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej, tj. wskazaną w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i do art. 15a ust. 2 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 2. ponies... DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU JEST BEZPŁATNYWYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE. Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. REJESTRACJA dla nowych użytkowników LOGOWANIE dla użytkowników DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do: ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza) narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach kalkulatorów i baz danych działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą Czas rejestracji - ok. 1 min Uwaga Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem » Ostatnie artykuły z tego działu Od 1 lipca skarbówka otrzyma wgląd w rachunki osób fizycznychJak zapłacić podatki z rocznej deklaracjiNSA: Odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania ustalone po śmierci spadkodawcyNSA: Wynagrodzenie doradcy podatkowego jako tymczasowego pełnomocnika szczególnegoNSA: Przepisy prawa podatkowego należą do kategorii przepisów prawa administracyjnegoNSA: Schematy podatkowe jako przedmiot wniosku o wydanie interpretacjiNSA: Odpowiedzialność członka zarządu za podatek VAT na wystawionej fakturzeSkuteczność egzekucji zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznychNSA i interpretacje podatkowe: To organ a nie podatnik powinien udzielać odpowiedzi na pytaniaMF: Zasady wysyłki pomocy humanitarnej na UkrainęWszystkie artykuły z tego działu »

Rozliczenie różnic kursowych: 6000 euro x (3,6247 - 3,5500) = 448,20 zł. Powstały przychody finansowe (dodatnie różnice kursowe), kurs z dnia zapłaty zobowiązania był bowiem niższy niż kurs z dnia jego zarachowania. W 2008 r. dla celów podatkowych należy: pomniejszyć przychody podatkowe o kwotę 256,20 zł (storno różnicy

28 marca, 2017 1:29 pmKategorie: VAT Celem wystawienia faktur korygujących jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Czy powstanie różnic kursowych powoduje konieczność korygowania pierwotnie wystawionej faktury? Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zobowiązany jest – wykazać daną czynność do opodatkowania w momencie powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z ogólną zasadą (art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Zgodnie z przepisami ustawy podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury, która stanowi udokumentowanie dokonanej transakcji dostawy towarów lub usług. Jednocześnie ustawodawca wskazuje sytuacje, gdy konieczne jest dokonanie korekty pierwotnie wystawionej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej. Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Innymi słowy faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Instytucja korygowania faktur została uregulowana przez ustawodawcę w art. 106j ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, podatnik wystawia fakturę korygującą w przypadkach gdy po wystawieniu faktury: udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy; udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy; dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań; dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy; podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Faktura korygująca powinna zawierać: wyrazy „faktura korygująca” bądź wyraz „korekta”; numer kolejny oraz datę wystawienia; dane zawarte w fakturze korygowanej – określone w art. 106 ust. 1 pkt od 1 do 6 oraz nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętej korektą. Powinno się również wskazać przyczynę korekty, a jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej. Jeżeli zaś korekta nie wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego, w fakturze korygującej należy wskazać treść korygowanych pozycji. Zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych (zob. Wyrok WSA w Poznaniu wydany dnia 1 grudnia 2015 r., sygn.: I SA/Po 1069/15) różnice kursowe nie mają żadnego wpływu na podatek od towarów i usług. Decydujący jest wyłącznie kurs średni z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego, a późniejsza wyższa lub niższa zapłata w walucie polskiej – spowodowana zmianą kursu waluty obcej – nie powoduje już konieczności zmiany określonej w pierwotny sposób podstawy opodatkowania oraz korygowania podatku ustalonego na podstawie faktury. Zapłata w złotych faktury wyrażonej w walucie obcej, w innej wysokości niż na niej określona ze względu na zmianę kursów walut nie wywiera skutków w zakresie podatku od towarów i usług. Mikołaj Stelmach Młodszy konsultant podatkowy @ Źródło: Każdy wiersz może odnosić się do więcej niż jednej transakcji. W celu przeglądu transakcji znajdujących się za wierszem, należy dwukrotnie kliknąć wiersz. W oknie Różnice kursowe Szczegóły pozycji można uwzględnić wszystkie transakcje w księgowaniu różnic kursowych lub tylko część z nich. Wartości w rekomendowanej Prowadzimy księgowość w formie pkpir. Posiadamy konto walutowe. Wystawiamy faktury w euro dla klienta z Holandii. Proszę o wyjaśnienie, jak rozliczyć różnice kursowe w momencie przeksięgowania waluty na konto złotówkowe. Czy księguję je w pkpir dwa razy? Pierwszy raz w momencie wpływu na rachunek dewizowy, a drugi w momencie przeksięgowania z rachunku dewizowego na złotówkowy? RADA Tak, różnice kursowe należy zaksięgować w księdze podatkowej dwa razy. Pierwsza różnica kursowa powstanie w momencie wpływu należności na rachunek walutowy i wówczas należy ją zaksięgować, a druga w momencie przeksięgowania waluty na rachunek złotówkowy. Dodatnie różnice kursowe należy ująć w kolumnie 8 pkpir, a ujemne w 13 (w starej księdze - w 14). UZASADNIENIE Rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów nakłada na podatników obowiązek prowadzenia księgi w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Transakcje realizowane w walucie innej niż polska należy przeliczać na złotówki (§ 12 ust. 1 rozporządzenia). Począwszy od 1 stycznia 2007 r. przychody w walutach obcych należy przeliczać na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 14 ust. 1a updof). Zasady ustalania różnic kursowych zostały określone w art. 24c updof. Przepis ten wskazuje, że dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody, a ujemne różnice kursowe zwiększają koszty uzyskania przychodów. Dodatnia różnica kursowa powstanie wtedy, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP (z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu) będzie niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Z kolei ujemna różnica kursowa powstanie w przypadku, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP (z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu) będzie wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Niestety, ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „faktycznie zastosowany kurs waluty”. Jednak liczne interpretacje prawa podatkowego pozwalają na stwierdzenie, że faktycznie zastosowany kurs waluty to kurs kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta podatnik, pomimo że nie dokonuje on zakupu lub sprzedaży walut obcych. Stanowisko to potwierdza Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu w piśmie z 13 marca 2007 r., nr I-1/415/8/07: (...) Zatem „faktycznie zastosowany kurs waluty z tego dnia” jest kursem z dnia, w którym firma: • faktycznie otrzymuje należność za wystawioną fakturę (rachunek), • dokonuje faktycznej zapłaty należności, wynikającej z wystawionej przez kontrahenta faktury (rachunku), w jakiejkolwiek formie. Z powyższego wynika, że kwota otrzymana z tytułu sprzedaży lub zobowiązanie podlegające zapłacie winny być wycenione wg faktycznego kursu waluty z danego dnia, stosowanego w banku, z którego usług Pan korzysta. (...) W przypadku gdy nie można określić kursu kupna czy kursu sprzedaży walut obcych, należy stosować średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania przychodu. W sytuacji przedstawionej przez Czytelnika różnica kursowa powstanie w momencie otrzymania należności na konto walutowe. Wartość należności w walucie euro powinna być przeliczona na złotówki zgodnie z kursem kupna banku, z którego Czytelnik korzysta, prowadząc konto walutowe w euro, z dnia wpływu należności na konto. PRZYKŁAD Czytelnik sprzedał holenderskiemu kontrahentowi towary, wystawiając 23 października 2007 r. fakturę na kwotę 5000 euro. Średni kurs NBP wynosił w tym dniu 3,6835 zł. Należy dokonać przeliczenia wartości faktury: 5000 euro × 3,6835 zł = 18 417,50 zł. Kwotę wyrażoną w złotówkach zaewidencjonowano w kolumnie 7 pkpir jako przychód ze sprzedaży. Należność od holenderskiego kontrahenta wpłynęła na konto walutowe firmy Czytelnika 29 października 2007 r. Kurs kupna euro w tym dniu, ustalony przez bank Czytelnika, wynosił 3,6911 zł. W związku z tym przychód faktycznie otrzymany wyniósł: 5000 euro × 3,6911 zł = 18 455,50 zł. W tym przypadku powstały dodatnie różnice kursowe w wysokości 38 zł (18 455,50 zł - - 18 417,50 zł). Dodatnią różnicę kursową w wysokości 38 zł Czytelnik powinien zaksięgować 29 października 2007 r. w kolumnie 8 jako pozostały przychód. Kolejna różnica kursowa powstanie w momencie przeksięgowania środków z rachunku walutowego na rachunek złotówkowy. Wartość środków przelanych na rachunek złotówkowy należy wycenić według kursu kupna waluty z dnia ich otrzymania ogłoszonego przez bank prowadzący rachunek walutowy Czytelnika. PRZYKŁAD Czytelnik zlecił przeksięgowanie środków z rachunku walutowego, jakie otrzymał od holenderskiego kontrahenta - 5000 euro, na rachunek złotówkowy. W dniu wpływu waluty wartość została przeliczona zgodnie z kursem kupna banku, tj. 3,6911 zł. 5000 euro × 3,6911 zł = 18 455,50 zł. Następnie przeksięgowano środki z rachunku walutowego (5000 euro) na rachunek złotówkowy. Wartość 5000 euro przeliczono na złote według kursu kupna banku. Kurs kupna euro w banku Czytelnika z dnia transakcji wyniósł 3,6900 zł. Zatem na rachunek złotówkowy wpłynęła kwota 5000 euro × 3,6900 zł = 18 450 zł. W momencie przeksięgowania waluty na konto złotówkowe powstała ujemna różnica kursowa: 18 455,50 zł - 18 450 zł = 5,50 zł. Ujemną różnicę kursową Czytelnik powinien zaksięgować z dniem otrzymania środków na rachunku złotówkowym w kolumnie 13 księgi (w „starej księdze” - w kolumnie 14) jako pozostałe wydatki. Należy też pamiętać, że od 1 stycznia 2007 r., na mocy art. 24c ust. 5 updof, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty, jeżeli faktycznie zastosowany przez podatnika kurs waluty jest wyższy lub niższy, odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty. Jeśli podatnik nie dokona zmiany wartości lub nie wskaże przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy może określić ten kurs, opierając się na kursach walut ogłaszanych przez NBP. • art. 14 ust. 1a, art. 24c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - z 2000 r. Nr 14, poz. 176; z 2007 r. Nr 191, poz. 1361 • art. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Nr 152, poz. 1475; z 2007 r. Nr 140, poz. 988 Justyna Tarantowicz księgowa

Zdaniem organu podatkowego z wystąpieniem różnic kursowych mamy do czynienia wtedy, gdy zdarzenie gospodarcze oraz zobowiązanie z tego tytułu wyrażone zostało w walucie obcej. Jednocześnie przepisy nie regulują, iż musi być to waluta, w której została wystawiona faktura. Obliczanie różnic kursowych przy sprzedaży w systemie

Jednostki prowadzące księgi rachunkowe dla celów podatku dochodowego mają możliwość ustalać różnice kursowe zgodnie: • z zasadami określonymi w ustawie o rachunkowości – czyli metodą bilansową, lub • z zasadami podatkowymi – czyli metodą podatkową. O wyborze metody bilansowej należy zawiadomić właściwy dla danego podatnika urząd skarbowy. Od 2019 r. podatnicy, którzy w 2019 r. rozpoczęli stosowanie tej metody, powiadamiają o tym fakcie urząd skarbowy dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za 2019 r,, co jest istotną zmianą w stosunku do przepisów obowiązujących w tym względzie w roku poprzednim. Do końca 2018 r. na złożenie pisemnego zawiadomienia o wyborze tej metody podatnicy mieli czas do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym rozpoczęli jej stosowanie, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia. Jednostki, które wybrały metodę bilansową ustalania różnic kursowych, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Taka wycena dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego, albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego. Należy mieć na uwadze, że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Jednostki, które zdecydują się na taki sposób rozliczania różnic kursowych w rachunku podatkowym mogą uwzględniać wszystkie różnice kursowe (również niezrealizowane), które są zaewidencjonowane w księgach rachunkowych. Należy również pamiętać, że metodę bilansową trzeba stosować przez okres nie krótszy niż 3 lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została ona wybrana. To oznacza, że jeżeli jednostka przyjmie tą metodę od 1 stycznia 2019 r., to należy z niej korzystać przynajmniej do końca 2021 r. Rezygnacja z metody bilansowej będzie możliwa dopiero od 2022 r. Trzeba mieć również na uwadze, że w okresie korzystania z metody bilansowej rozliczania różnic kursowych sprawozdania finansowe należy poddawać badaniu przez firmę audytorską (czyli przez biegłego rewidenta). Dlatego w jednostkach, które wprowadziły tę metodę od 1 stycznia 2019 r., obowiązek badania dotyczyć będzie sprawozdań finansowych sporządzanych za lata od 2019 do 2021. Dorota Andrychowska ______________________________________________________________________________ Zapraszamy na szkolenie: Środki Trwałe organizowane przez Fundację Rozwoju Rachunkowości Warszawa Katowice

zowanych dochodów budżetowych, które do końca roku nie zostały przelane do budżetu. Saldo konta 130 ulega likwidacji przez księgowanie: 1) przelewu środków pieniężnych niewykorzystanych do końca roku, w korespon dencji z kontem 223, 2) przelewu do budżetu dochodów budżetowych pobranych, lecz nieprzelanych do

Odpowiedź: Prowizja bankowa może być przeliczona na złotówki po kursie średnim ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Sposób rozliczenia różnic kursowych w przypadku zwrotu środków pieniężnych na konto kontrahenta przedstawiam na przykładzie poniżej. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 30 ust. 2 uor wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia - o ile odrębne przepisy dotyczące środków pochodzących z budżetu UE i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie stanowią inaczej - odpowiednio po kursie: faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań, średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji. Zasady wyceny rozchodu środków pieniężnych zostały uregulowane natomiast w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 uor, zgodnie z którym rozchód walut może być wyceniany według: kursów przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej kursów walut, kursu waluty, z uwzględnieniem waluty, która najwcześniej wpłynęła na walutowy rachunek bankowy, kursu waluty, z uwzględnieniem waluty, która najpóźniej wpłynęła na walutowy rachunek bankowy. Z postawionego pytania wynika, że spółka wybrała metodę FIFO (pierwsze przyszło, pierwsze wyszło), polegająca na rozchodowaniu waluty, która najwcześniej wpłynęła na walutowy rachunek bankowy. Uwzględniając przyjęte zasady wyceny prowizji bankowych oraz rozchodu środków pieniężnych, spółka powinna zidentyfikować różnice kursowe od własnych środków pieniężnych PRZYKŁAD Przedsiębiorstwo usługowe posiada na rachunku bankowym środki pieniężne wycenione w następujący sposób: 5000 euro • 4,40 zł (z 25 lipca 2012 r.) 3000 euro • 4,50 zł (z 30 lipca 2012 r.) Jednostka - zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości - do rozliczania środków walutowych stosuje metodę FIFO. Prowizje bankowe wycenia natomiast wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. W bieżącym okresie bank pobrał prowizję w kwocie 15 euro za prowadzenie rachunku walutowego. Prowizja za prowadzenie rachunku walutowego. Średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu wynosi 4,53 zł Ma konto 131 „Rachunek walutowy” 67,95 zł (15 EUR • 4,53 EUR/PLN) Wn konto 402 „Usługi obce” 67,95 zł Rozliczenie różnic kursowych od własnych środków pieniężnych. Wartość prowizji: 67,95 Wartość rozchodowanych środków pieniężnych: 66,00 zł (15 EUR • 4,40 EUR/PLN) Różnica kursowa od własnych środków pieniężnych: 1,95 zł (67,95 - 66,00) Ma konto 750 „Przychody finansowe” 1,95 zł Wn konto 131 „Rachunek walutowy” 1,95 zł Sposób rozliczenia różnic kursowych w przypadku zwrotu środków pieniężnych na konto kontrahenta przedstawiam na kolejnym przykładzie. PRZYKŁAD Przedsiębiorstwo usługowe posiada na rachunku bankowym środki pieniężne wycenione w następujący sposób: 5000 euro • 4,40 zł (z 25 lipca 2012 r.) 3000 euro • 4,50 zł (z 30 lipca 2012 r.) Jednostka zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości do rozliczania środków walutowych stosuje metodę FIFO. Prowizje bankowe wycenia natomiast wg średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jednostka zwróciła kontrahentowi nadpłaconą kwotę należności. Kwota zwrotu wyniosła 100 euro. Kurs historyczny zastosowany do przeliczenia nadpłaconej kwoty wyniósł 4,00 PLN/EUR. Saldo Ma konta 200 „Rozrachunki z odbiorcami” wynosi 400 zł (100 EUR • 4,00 EUR/PLN) Zwrot kontrahentowi nadpłaconej kwoty. Ma konto 131 „Rachunek walutowy” 440,00 zł (100 EUR • 4,40 EUR/PLN) Wn konto 200 „Rozrachunki z odbiorcami” 440,00 zł Rozliczenie różnic kursowych Wartość historyczna rozrachunku: 400,00 zł Wartość rozchodowanych środków pieniężnych: 440,00 zł (100 EUR • 4,40 EUR/PLN) Ujemna różnica kursowa od własnych środków pieniężnych: 40,00 zł (400,00 - 440,00) Wn konto 755 „Koszty finansowe” 40,00 zł Ma konto 200 „Rozrachunki z odbiorcami” 40,00 zł Autor: Paweł SałdykaPraktyk, wspólnik i założyciel Biura Rachunkowego Avimar Audyt Sp. z autor i konsultant publikacji poświęconych tematyce prawa bilansowego i podatkowego, specjalista w dziedzinie przepływów pieniężnych i leasingu. Jako wykładowca dotychczas prowadził szkolenia w ramach współpracy z Polską Akademią Rachunkowości SA, ROKK przy Izbie Skarbowej w Krakowie, Dolnośląskim Oddziałem Krajowej Izby doradców Podatkowych, SEKA SA, Lukas Bankiem SA i Europejskim Funduszem Leasingowym SA. Doświadczenie zdobył jako księgowy w międzynarodowym koncernie, działającym na rynku elektroniki użytkowej, jako główny księgowy w spółce zajmującej się produkcją ekskluzywnej odzieży damskiej, oraz w trakcie rewizji sprawozdań finansowych i bieżących konsultacji w zakresie prawa bilansowego i podatkowego.

Щун աχоጻυտунти ቨбօρጇնሁሪу	Гломቀвсе υւοβሽч	ዮθбጥսሮγеճ υራιгևк
Ըյеришጶሎеч комоβεбиդ դе	Ешθքըղэπሷв маκекр չиснխዛиጭጺኡ	Иκሤклխδ էրէ ስռоς
Ефխглерեጣሚ имኘчуմጾራ ծули	Рупсጼգ ւеጇи	ዚሾմ о
Ոфикуզи лаψωхысваπ	Ошеւ фуτ	Եгሼмωኆօмаշ еሕябедե

Napisano 24 Stycznia 2022 w Storno różnic kursowych. wersja programu: 1.69 HF2 (1.6902.2.5222) Przy wykonywaniu storna niezrealizowanych różnic kursowych od środków pieniężnych w walucie obcej z poprzedniego roku w zakładce gdzie trzeba wskazać konta - nie widnieją żadne i nie ma opcji wpisania. Storno od rozrachunków wykonało

Rozliczenie różnic kursowych tzw. metodą rachunkową eliminuje rozbieżności między momentem rozpoznania przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych w rachunkowości i w podatku dochodowym. W tym roku na podjęcie decyzji jest czas do 1 lutego, 31 stycznia przypada bowiem w podatku dochodowego od osób prawnych podobnie, jak podatku PIT mają prawo wybrać rozliczanie różnic kursowych jedynie zrealizowanych (zasada kasowa) lub zrealizowanych i wynikających z wyceny bilansowej (zasada rachunkowa – memoriałowa). Podjęcie decyzji o uwzględnianiu przepisów o rachunkowości wymaga zawiadomienia w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego. Trzeba to zrobić do końca pierwszego miesiąca roku obrotowego. W tym roku termin upływa 2 lutego 2015 r. ze względu na to, że 31 stycznia to jeszcze 87 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Autor: Katarzyna TrzpiołaDoktor nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu, adiunkt na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, praktyk, wieloletni szkoleniowiec i dydaktyk, autorka wielu publikacji z zakresu rachunkowości finansowej podatkowej, MSSF i rachunkowości zarządczej. Współpracuje z następującymi redakcjami: Portal FK, Rachunkowości i Podatki dla praktyków, Nowe Standardy Sprawozdawczości

Czytamy w niej: „Wskazane przez wnioskodawcę zasady alokacji per saldo różnic kursowych należy uznać za nieprawidłowe, bowiem przepis art. 15a u.p.d.o.p. (odpowiednik art. 24c u.p.d.o.f. – przyp. red.) wyraźnie wskazuje na konieczność rozpoznawania dodatnich różnic kursowych w przychodach, a ujemnych w kosztach podatkowych, nie

Bardzo ważne jest prawidłowe dokonywanie rozliczania różnic kursowych. Błędy w tym zakresie mogą spowodować nieprawidłowe obliczenie wysokości podstawy opodatkowania, narażając podatnika na niemiłe konsekwencje wynikające z kodeksu karnego skarbowego. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej różnice kursowe mogą zwiększać przychody jako dodatnie różnice kursowe lub też koszty uzyskania przychodów jako różnice kursowe ujemne. Należy zaznaczyć, iż jeśli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, do rozliczenia przyjąć należy kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski (NBP) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Trzeba jednak pamiętać, iż jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 proc. wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs, opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Możliwe dwie metody Od stycznia 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono możliwość wyboru metody rozliczania różnic kursowych. Mogą być to zasady wynikające z zasad rachunkowości, określone w art. 9b ustawy CIT lub też regulacji podatkowych zawartych w art. 15a omawianej ustawy. Z treści art. 9a wynika, iż podatnicy mogą ustalać różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości pod warunkiem, że sporządzane przez nich sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. Zgodnie z zasadą podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Aby skorzystać z tej formy rozliczania różnic kursowych, konieczne jest zawiadomienie w ciągu miesiąca naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Wymagane jest także jej nieprzerwane stosowanie przez okres nie krótszy niż trzy lata. Należy zaznaczyć, iż dalsze stosowanie tej metody nie wymaga składania kolejnego zawiadomienia aż do czasu chęci rezygnacji i powrotu do metody podatkowej. Wybór nie dla każdego Trzeba wskazać, że w sytuacji gdy przedsiębiorca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ale inne ewidencje księgowe, do których można zaliczyć podatkową księgę przychodów i rozchodów, różnice kursowe powinny być przez niego rozliczane w oparciu o zasady podatkowe. Zgodnie z nimi, ujemne różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Różnice kursowe dodatnie powstają natomiast w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Należy zaznaczyć, iż w przypadkach gdy przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Na zakończenie warto jeszcze zaznaczyć, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury, natomiast dzień zapłaty to dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym także w wyniku potrącenia wierzytelności. JAK UJĄĆ KOSZTY W WALUTACH OBCYCH PRZY IMPORCIE Przy imporcie, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, powstaną dodatnie różnice kursowe, a gdy wartość poniesionego kosztu będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, ujemne różnice kursowe. Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie nie krótszym niż trzy lata podatkowe sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. W przypadku wyboru metody rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody - postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim z 9 września 2007 r., sygn. PD-G/415-20/07. WAŻNE Koszty poniesione w walutach obcych, co do zasady, należy przeliczać na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Istotny jest fakt, iż wynik takiego przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dokumentu księgowego KRZYSZTOF KOŚLICKI @ PODSTAWA PRAWNA • Art. 9b i 15a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

^{Zarówno należności, jak i zobowiązania mogą być regulowane nie tylko poleceniem przelewu i gotówką, ale także czekami rozrachunkowymi, za pomocą akredytywy lub wekslami. Rozrachunki z tytułu dostaw i usług ewidencjonuje się zatem na kontach 201 „Rozrachunki z odbiorcami” i 202 „Rozrachunki z dostawcami”.}

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2011 (IIFSK 1682/09) NSA nareszcie rozwiał długotrwałe wątpliwości i spory na temat rozliczania różnic kursowych przy płatności za zobowiązania za pomocą środków pieniężnych zgromadzonych na koncie walutowym. Sytuacja taka powstaje wówczas gdy podatnik zarówno sprzedaje jak i kupuje towary lub usługi w walucie obcej i transakcje powyższe rozlicza za pomocą własnego konta walutowego. Dochodzi wówczas do sytuacji, w której wpłata należności podatnika zostaje dokonana na jego konto walutowe, a płatności za zobowiązania są finansowane ze zgromadzonych tam środków. Jest to oczywiście rozwiązanie wygodne dla przedsiębiorcy i wydaje się być jak najbardziej naturalne w przedstawionym stanie rzeczy. Jednak rodzi szereg wątpliwości przy ustalaniu różnic kursowych. Zgodnie z ust. 2 ustawy CIT różnice kursowe powstają gdy: -wartość przychodu należnego wyrażona w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa (dodatnie różnice kursowe) lub wyższa (ujemne różnice kursowe)od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, - wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa (dodatnie różnice kursowe) lub niższa (ujemne różnice kursowe) od wartości tego kosztu w dniu jego zapłaty. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, Cały problem rozbija się o definicję pojęcia "faktycznie zastosowany kurs", gdyż w przypadku operacji na koncie walutowym taki kurs nie jest w żadnym momencie stosowany przez bank - bank bowiem tej operacji w ogóle nie przelicza, gdyż jest w jednej walucie. Wielu podatników podnosiło kwestię, iż w w/w sytuacji kurs faktyczny jest niemożliwy do ustalenia, a zatem należy stosować regulacje ustawy CIT w myśl którego jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Inne stanowisko prezentowały niejednokrotnie organa skarbowe: interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach, wyrok WSA w Gliwicach uważając, że: " przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym." Sprawę ostatecznie rozstrzygnął NSA w w/w wyroku pisząc: "zaproponowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (s. 11 uzasadnienia wyroku) wykładnia, według której "w sytuacjach, w których przepisy odwołują się do faktycznie zastosowanego kursu średniego przy obliczaniu różnic kursowych, ustawodawca przewidując w art. 15a ust. 4 przypadki, w których nie będzie możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, wskazuje, że dopiero wówczas przyjmuje się średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski", trudna jest do zastosowania w praktyce, skoro jednocześnie Sąd ten kurs faktycznie zastosowany odnosi do kursu tylko ogłoszonego przez bank podatnika. Wypada więc podzielić zastrzeżenia, że przyjęcie takiej wykładni niczego w istocie nie wyjaśnia, gdyż nadal nie wiadomo, jaki kurs należy zastosować – średni, czy też zakupu lub sprzedaży, i dlaczego, skoro żadnego zakupu ani żadnej sprzedaży waluty w rzeczywistości nie przeprowadzono." oraz " Uznanie możliwości stosowania przez podatnika nie tylko tego kursu waluty, który w rzeczywistości posłużył do przewalutowania, ale także kursu generalnie stosowanego przez bank, w którym podatnik ma rachunek walutowy, ale nie zastosowanego w konkretnej transakcji walutowej z podatnikiem z tego powodu, że do takiej transakcji w ogóle nie doszło, trudne jest do zaakceptowania. Oprócz rzucającej się w oczy sztuczności i nielogiczności takiej koncepcji niełatwo ją pogodzić z przedstawioną systematyką ustawy podatkowej. Z tych też względów nie sposób przyjąć, że stosowanie średniego kursu NBP do określania wartości różnic kursowych w istocie jest ograniczone do stosunkowo wyjątkowych w obrocie gospodarczym przypadków, kiedy bank prowadzący rachunek walutowy podatnika nie ogłasza kursu złotego, a więc do przypadków, gdy rachunek ten prowadzony jest w banku zagranicznym." Ten wyrok powinien zatem definitywnie zakończyć wszelkie spory wokół kwestii wyceny różnic kursowych od operacji za pośrednictwem konta walutowego.

Podczas wykonywania procesu przeszacowania następuje przeszacowanie salda każdego konta bankowego zaksięgowanego w walucie obcej. Transakcje niezrealizowanych dodatnich lub ujemnych różnic kursowych, które są tworzone podczas procesu przeszacowania, są generowane przez system. W razie potrzeby mogą być tworzone dwie transakcje: jedna

09. 09. 2012 | M. Paszek Rozrachunki z tytułu importu, eksportu czy dostaw wewnątrzwspólnotowych wyraża się w walutach obcych, bądź przelicza na walutę obcą. Ewidencja rozrachunków w walucie obcej przeprowadzana jest pod datą ich powstania. Walutę krajową przelicza się według średniego kursu NBP na daną walutę obcą w dniu powstania rozrachunku. W przypadku należności w walucie obcej jednostka gospodarcza sprzedaje walutę bankowi, do którego pieniądze wpłynęły. Natomiast bank płaci za nią po wyznaczonym kursie zakupu. W momencie spłaty zobowiązania w walucie obcej jednostka gospodarcza kupuje w banku walutę obcą, za którą płaci po kursie sprzedaży. W związku z tym, że należności i zobowiązania w walucie obcej wyceniane były w momencie ich powstania według średniego kursu NBP, a spłata zobowiązania lub wpływ należności według aktualnego kursu zakupu lub sprzedaży, powstają różnice kursowe dodatnie lub ujemne. Dlatego też, ujemne różnice księgowe należy zaksięgować na koncie 751Konto 751 - Koszty finansowe (Kosztowe) 751 „Koszty finansowe”, a dodatnie różnice kursowe na koncie 750Konto 750 - Przychody finansowe (Przychodowe) 750 „Przychody finansowe”. Reklama ∇ Przykład Operacje gospodarcze: 1. Wystawiono fakturę za sprzedane na eksport towary za 40 000 zł - VAT 0%. 1 EUR Kurs zakupu - zł Kurs sprzedaży - zł Kurs średni - zł 1 EUR - zł X - 40 000 zł X = (1 EUR x 40 000 zł) : zł = 9 691 EUR 2. Wb – wpływ należności z tytułu sprzedaży eksportowej. 1 EUR Kurs zakupu – zł Kurs sprzedaży – zł Kurs średni – zł 9 691 EUR x zł = 37 849 zł 3. Otrzymano fakturę za zakupione materiały z importu, których walutą rozliczeniową jest frank szwajcarski. Wartość materiałów – 17 000 CHF. 1 CHF Kurs zakupu - zł Kurs sprzedaży - zł Kurs średni - zł 17 000 CHF x zł = 57 921 zł 4. Wb – zapłacono za zakupione z importu materiały. 1 CHF Kurs zakupu – zł Kurs sprzedaży – zł Kurs średni – 790Konto 790 - Obroty wewnętrzne (Aktywno-pasywne) 790 zł 17 000 CHF x zł = 58 618 zł 730Konto 730 - Przychody netto ze sprzedanych towarów (Przychodowe) 730 Przychody ze sprzedanych towarów 201Konto 201 - Rozrachunki z dostawcami (Pasywne) 201 Rozrachunki z dostawcami 40 000,00 (1) (4) 58 618,00 57 921,00 (3) 697,00 (4a) 200Konto 200 - Rozrachunki z odbiorcami (Aktywne) 200 Rozrachunki z odbiorcami 130Konto 130 - Rachunek bieżący (Aktywne) 130 Rachunek bieżący (1) 40 000,00 37 849,00 (2) 2 151,00 (2a) (2) 37 849,00 58 618,00 (4) 300Konto 300 - Rozliczenie zakupu aktywów trwałych (Aktywno-pasywne) 300 Rozliczenie zakupu 751Konto 751 - Koszty finansowe (Kosztowe) 751 Koszty finansowe (3) 57 921,00 (2a) 2 151,00 (4a) 697,00 Możesz być także zainteresowany Rozrachunki z tytułu vat09. 05. 2013, Ewa Kusznierowska Podatnikami VAT są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jeżeli dokonują czynności opodatkowanej.... Czytaj więcej Kategoria: Rozrachunki Artykuły z kategorii Rozrachunki Potrącenia z wynagrodzenia pracownika Inwentaryzacja i rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych Szybki zwrot VAT - w ciągu 15 dni Cash pooling w księgach rachunkowych Nabycie wierzytelności - ewidencja księgowa Tworzenie i rozwiazywanie odpisów należności w księgach Wynajem i dzierżawa urządzeń Środki trwałe czy wyposażenie? Zdarzenia następujące po zakończeniu okresu sprawozdawczego Rezerwy urlopowe- zasady tworzenia i ujęcie w księgach Do artykułu 'Rozrachunki w walutach obcych i różnice kursowe' nawiązują następujące testy: Pytania i komentarze do tego artykułu (1) Dodaj komentarz W dniu 20 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskania przychodu podatkowego bądź odpowiednio rozpoznania kosztów uzyskania przychodów po stronie Spółki1, jako następcy prawnego Spółki2, z tytułu powstania różnic kursowych (transakcyjne różnice kursowe

W systemie przedsiębiorca może w sposób automatyczny wyliczać i księgować w ewidencjach różnice kursowe. Instrukcja video - Jak rozliczyć różnice kursowe?Jak włączyć automatyczne różnice kursowe w systemie?Funkcja automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest dostępna po jej włączeniu w ustawieniach. W tym celu należy przejść do zakładki USTAWIENIA » PODATKI » FUNKCJE KSIĘGOWE, gdzie należy zaznaczyć opcję WYLICZANIE RÓŻNIC automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest aktualnie dostępna dla podatników prowadzących Księgę Przychodów i pamiętać, że różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy zarówno faktura, jak i zapłata do niej są w walucie obcej. Przy czym płatność może odbyć się za pośrednictwem rachunku złotówkowego, kiedy bank dokonuje przewalutowania na kursowe przy sprzedażyJeśli faktura sprzedaży została wystawiona w walucie obcej istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie płatności podczas wystawiania faktury sprzedażyRozliczenia faktury można dokonać podczas jej wystawiania (jeśli kontrahent dokonał już zapłaty). Wówczas po zaznaczeniu opcji ZAPŁACONO pojawi się dodatkowa opcja WPŁATA NA RACHUNEK. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, na który wpłynęła zapłata w walucie obcej: WALUTOWY lub W zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota wpłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę wpłaty otrzymaną na rachunek w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie obliczy kurs faktycznie zastosowany przez bank. W przypadku wskazania rachunku walutowego dla celów wyliczania różnic kursowych zastosowany zostanie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ na płatności po wystawieniu faktury sprzedażyRozliczenia faktury można również dokonać po jej wystawieniu, przechodząc do zakładki PRZYCHODY i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ » ROZLICZ PŁATNOŚĆ. Pojawi się okno Dodawania płatności za przychód, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła na rachunek walutowy czy złotówkowy. W sytuacji, gdy płatność wpłynęła na rachunek w PLN to w polu KWOTA WPŁATY W PLN należy wprowadzić w jakiej nie obsługuje nadpłat przy obliczaniu różnic podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - generowanie DWW celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW automatycznie zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury oraz kurs walut z otrzymanej płatności (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje możliwość usunięcia lub wydrukowania wygenerowanego dokumentu w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe różnic kursowych nie działa dla faktur VAT i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:W celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze PK) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zapisuje się w zakładce EWIDENCJE » KSIĘGA HANDLOWA » REJESTR kursowe przy zakupieW sytuacji, gdy faktura zakupu została wystawiona w walucie obcej, po dokonaniu zapłaty istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie zapłaty podczas księgowania faktury zakupuRozliczenia faktury można dokonać podczas jej księgowania (jeśli zapłata została dokonana i w chwili księgowania kosztu posiadamy taką informację ). Wówczas po zaznaczeniu opcji Zapłacono pojawi się dodatkowa opcja Zapłata z rachunku. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, z którego dokonano zapłaty: walutowy lub w zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota zapłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę zapłaty dokonaną/pobraną z rachunku w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie wyliczy kurs faktycznie zastosowany przez zapłaty po zaksięgowaniu faktury zakupuRozliczenia faktury można również dokonać po jej zaksięgowaniu, przechodząc do zakładki WYDATKI » KSIĘGOWANIE i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ. Pojawi się okno Dodawania płatności za wydatek, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła z rachunku walutowego czy złotówkowego i jeśli z rachunku w PLN to w jakiej przy obliczaniu różnic kursowych nie obsługuje nadpłatNa podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od wydatków - generowanie DWPo dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury i zapłaty (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje również możliwość usunięcia lub wydrukowania dokumentu wewnętrznego z tego w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe i księgowanie różnic kursowych od wydatków- pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:Po dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW PK.

Ewidencja różnic kursowych w KPiR. Różnice kursowe należy zaksięgować za pomocą dowodu wewnętrznego. Do dowodu wewnętrznego warto załączyć wydruk zastosowanych kursów walutowych, kserokopię faktury oraz potwierdzenie transakcji. Różnice kursowe dodatnie należy ująć w kolumnie 8 KPiR jako dodatkowy przychód.

^{Przed rozpoczęciem księgowań należy ustalić konta specjalne, które program wykorzystuje do automatycznych księgowań. Okno Konta specjalne pojawi się po wybraniu Ustawienia > Parametry stałe > Konta specjalne. Są to konta: Różnice kursowe Wn i Ma Symfonia Finanse i Księgowość rozróżnia transakcję walutową (np. należności i zobowiązania – rozliczenie różnic kursowych przy zapłacie) od zapisu walutowego (np. kwota na walutowym koncie bankowym – przeszacowanie wg kursu na koniec okresu). Ma to wypływ na sposób rozliczania różnic kursowych. Różnice kursowe podatkowe >> Typy kont - konta walutowe >> Różnice kursowe z wyceny Wn i Ma Konta specjalne przeznaczone dla wyceny odwracalnej walut. Wycena walut (odwracalna) >> Przychody przyszłych okresów Na konto Przychody przyszłych okresów, podane przez użytkownika w ustawieniach, wyksięgowywane są różnice kursowe powstałe przy przeszacowaniu walut na koniec roku. Konto do księgowania odsetek Wn i Ma W Symfonii rozliczanie odsetek ustawowych odbywa się automatycznie. W oknie Konta specjalne należy przed rozpoczęciem księgowań podać odpowiednie numery kont. Definiując konta, na które odprowadzane będą odsetki ustawowe, należy podać oddzielnie konto dla strony Wn i Ma, nawet wtedy, gdy przeksięgowania są na to samo konto. Konto "Wynik finansowy" Konto Wynik finansowy uczestniczy w automatycznych księgowaniach na koniec roku obrotowego przy przeksięgowaniu kont wynikowych. Konto musi być kontem syntetycznym bez dołączonych kont analitycznych. Należy podać jego numer przed rozpoczęciem księgowań w oknie Konta specjalne. Konto Wynik finansowy (860) naliczane jest przez program w tle i odnoszone do rachunku zysków i strat automatycznie. Oznacza to, że nie należy księgować na nim strat i zysków nadzwyczajnych. Straty i zyski nadzwyczajne powinny być księgowane na oddzielnych kontach syntetycznych. Na konto 860 nie należy księgować żadnych kwot poza wyksięgowaniem zeszłorocznego zysku lub straty. Program nie blokuje wprawdzie księgowań na konto 860, ale jest ono zarezerwowane wyłącznie do automatycznych operacji obliczeniowych. Jeżeli zdecydujesz się na przeprowadzenie jakiegoś księgowania na koncie 860, zostanie podany nieprawidłowy wynik finansowy i będziesz musiał obliczyć rachunek zysków i strat ręcznie, na podstawie obrotów kont. Na koncie 860 może być przechowywany nierozliczony wynik finansowy z poprzedniego roku obrachunkowego. Musisz go jednak, zgodnie z przepisami, przeksięgować na konto Rozliczanie wyniku finansowego na ostatni dzień roku obrachunkowego przed zamknięciem roku. Na koncie tym można także uwzględniać zalecenia pokontrolne związane z korektą wyniku finansowego, a przesunięte w czasie w stosunku do końca roku rozrachunkowego. W Symfonii bilans otwarcia roku następnego jest niezależny od rozliczenia wyniku finansowego. Po zatwierdzeniu wyniku finansowego z poprzedniego roku można wydać polecenie przeksięgowania konta 860. Rozliczenie kosztów zespołu "4" Konto Rozliczenie kosztów zespołu "4" uczestniczy w automatycznych księgowaniach na koniec roku obrotowego przy przeksięgowaniu kont wynikowych. Konto musi być kontem syntetycznym bez dołączonych kont analitycznych. Należy podać jego numer przed rozpoczęciem księgowań w oknie Konta specjalne. Konto księgowania bilansującego dekret W oknie dokumentu specjalnego w walucie obcej, podczas przejścia z rejestrów VAT na dokument w systemie, automatycznie wyliczana jest kwota dopełniająca (bilansująca) dekret w PLN oraz wpisywana w zapisie odpowiedniego konta księgowego – takiego, które zostało wcześniej określone przez użytkownika w pozycji Konto księgowania bilansującego dekret (Wn, Ma). Do dekretacji faktury VAT w walucie obcej stosuje się dwa rodzaje kursów walutowych: •kursu według ustawy o podatku dochodowym – do księgowania kwoty netto i kwoty brutto, •kursu według ustawy o podatku od towarów i usług – do księgowania kwoty VAT. W niektórych przypadkach kursy te mogą się różnić. Ponieważ w takiej sytuacji zapis księgowy w PLN nie bilansowałby się, moduł automatycznie (podczas przejścia z rejestrów VAT na dokument) wylicza kwotę dopełniającą (bilansującą) dekret w PLN i podpowiada konto do zaksięgowania kwoty potrzebnej do zbilansowania dekretu w złotych. Jest to konto specjalne, zdefiniowane przez użytkownika w tym obszarze ustawień. Kwoty na konta księgowania bilansującego dekret w PLN dla faktur wielowalutowych są ujmowane zawsze wartościami dodatnimi i po właściwej – bilansującej – stronie konta. Konta działają tylko dla typów dokumentów zdefiniowanych jak Dokument specjalny w walucie obcej (dla dokumentu specjalnego sprzedaży w walucie obcej, dokumentu specjalnego zakupu w walucie obcej, dokumentu specjalnego z samoopodatkowaniem oraz ich korekt). Mogą być również wykorzystywane przy księgowaniu dokumentów przychodzących z Integracji lub innego programu Symfonia. Konta kręgu kosztów Jeśli wybrałeś "4" i "5", a rachunek zysków i strat prowadzisz wg "4", to program może automatycznie kontrolować krąg kosztów. Jeżeli podasz w oknie Konta specjalne numery kont wchodzących w krąg kosztów, będziesz mógł kontrolować wszystkie koszty wchodzące i wychodzące poza ten krąg. Po podaniu numerów kont wchodzących w krąg kosztów, jeżeli w księgowanym dokumencie kwota jednej ze stron zapisu będzie księgowana na konto zdefiniowane w ustawieniach, a po drugiej stronie na inne konto, program oznaczy taki zapis specjalną cechą – "zapis poza kręgiem kosztów". Zestawienie takich dokumentów można otrzymać wykonując raport Zapisy poza kręgiem kosztów. Jeżeli prowadzisz "4" i "5" oraz rachunek kosztów wg "4" i "5", definiując konta kręgu kosztów uwzględnij konto 490. W programie można włączyć/wyłączyć wyświetlanie potwierdzenia operacji przy księgowaniu dokumentu wychodzącego poza krąg kosztów. Ustawienia - Potwierdzenie operacji>> Zobacz także: Zestawienie automatycznych księgowań} ^{Może się zdarzyć, że spółka otrzyma fakturę korygującą już po zapłaceniu zobowiązania. W tym przypadku ustalenia różnic kursowych należy również dokonać od otrzymanej kwoty wynikającej z faktury korygującej lub dodatkowej kwoty do zapłaty (w zależności od tego, czy faktura korygująca dotyczy podwyższenia, czy też}

Pytanie: Czy należy wyłączać różnice kursowe? Widzę dwa możliwe rozwiązania: 1) nie wyłączać różnic kursowych naliczonych w jednostkowym sprawozdaniu finansowym spółki A, ale wtedy skonsolidowany wynik zawiera różnice kursowe, naliczone pomiędzy jednostkami powiązanymi 2) wyłączyć różnice kursowe naliczone na dzień bilansowy w spółce A, a różnice w wzajemnych rozrachunkach pomiędzy spółką A a spółką B dać na skonsolidowane kapitały - różnice kursowe z przeliczenia. Odpowiedź: Po wyeliminowaniu, w równej wysokości wzajemnych należności i zobowiązań pomiędzy jednostkami podlegającymi konsolidacji (polską spółką A i zagraniczną spółką B, sporządzającą sprawozdanie finansowe w walucie obcej), różnice kursowe z wyceny bilansowej należności naliczone przez spółkę A nie są eliminowane i pozostaną w jej rachunku zysków i strat. Z przedstawionych przez Państwa dwóch rozwiązań, uważam, że prawidłowym jest wariant nr 1. Aby sprawozdanie finansowe jednostki zagranicznej mogło zostać skonsolidowane, należy zapewnić porównywalność jego danych z danymi jednostki dominującej sporządzającej jednostkowe oraz skonsolidowane sprawozdanie finansowe w walucie polskiej. Oznacza to, między innymi, konieczność dokonania przeliczenia poszczególnych pozycji sprawozdania spółki B wyrażonych, w omawianym przypadku w euro, na walutę polską. Podlegające konsolidacji sprawozdania finansowe, wyrażone w walucie obcej, przelicza się na walutę polską wg następujących zasad: 1) poszczególne pozycje aktywów i pasywów bilansu, z wyjątkiem kapitałów własnych, przelicza się według, ogłoszonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, kursu średniego na dzień bilansowy; 2) poszczególne pozycje rachunku zysków i strat przelicza się po kursie z dnia osiągnięcia przychodów, zysków, poniesienia kosztów lub strat; chociaż można w celu uproszczenia zastosować do przeliczenia kursy stanowiące średnią arytmetyczną średnich kursów na dzień kończący każdy miesiąc roku obrotowego, a w uzasadnionych przypadkach - kurs będący średnią arytmetyczną średnich kursów na dzień kończący poprzedni rok obrotowy i dzień kończący bieżący rok obrotowy, ogłoszonych dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski; 3) kapitały własne jednostki, przeliczone według ich stanu na dzień objęcia kontroli przez jednostkę dominującą lub współkontroli przez wspólnika jednostki współzależnej obejmowanej skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym metodą proporcjonalną, na podstawie kursu średniego ogłoszonego na ten dzień przez Narodowy Bank Polski, wykazuje się w tej wysokości w kolejno sporządzanych skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych, a w przypadku emisji dodatkowych udziałów do ich przeliczenia stosuje się średni kurs ogłoszony dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na dzień wpisu do rejestru podwyższenia kapitału. Jak wiadomo, metoda konsolidacji pełnej polega na sumowaniu, w pełnej wartości, jednakowych co do rodzaju i treści poszczególnych pozycji odpowiednich sprawozdań finansowych jednostki dominującej i wchodzących w skład grupy kapitałowej jednostek zależnych oraz na dokonaniu odpowiednich wycen lub korekt konsolidacyjnych w zakresie wzajemnych powiązań kapitałowych, wzajemnych rozrachunków oraz przychodów i kosztów dotyczących transakcji dokonywanych pomiędzy jednostkami wchodzącymi w skład grupy. Zgodnie z art. 60 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) wyłączeniu podlegają w całości wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze jednostek objętych konsolidacją. Dlatego też, wszystkie wzajemne należności i zobowiązania powinny zostać zidentyfikowane i wyeliminowane w tych samych wielkościach. Konieczne jest zatem wcześniejsze uzgodnienie sald rozrachunków pomiędzy jednostkami grupy kapitałowej. W omawianym przypadku należnościom spółki A wobec spółki B powinno odpowiadać zobowiązanie spółki B w stosunku do spółki A w tej samej kwocie wyrażonej w euro, a po przeliczeniu konsolidacyjnym, również w złotych, ponieważ poszczególne pozycje aktywów i pasywów bilansu (z wyjątkiem kapitałów własnych) przelicza się przed sumowaniem i dokonaniem wyłączeń oraz korekt konsolidacyjnych po obowiązującym średnim kursie waluty ustalonym na dzień bilansowy przez Narodowy Bank Polski, podobnie jak w przypadku wyceny bilansowej należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych. Przeliczenie zobowiązań spółki B, wyrażonych w walucie obcej, po średnim kursie NBP na dzień bilansowy nie powoduje powstania różnic kursowych z przeliczenia. Powstające przy przeliczeniach na walutę polską różnice kursowe, odnoszone na odrębną pozycję w ramach kapitałów własnych, składają się z różnic kursowych powstałych: - przy przeliczeniu na walutę polską kapitału własnego na dzień objęcia kontroli oraz przy przeliczaniu aktywów netto (których kapitał własny jest wartościowo odpowiednikiem) według średniego kursu na dzień bilansowy oraz - różnic kursowych przy przeliczeniu na walutę polską zysku lub straty netto. Z tego względu, po wyeliminowaniu wzajemnych należności i zobowiązań pomiędzy jednostkami podlegającymi konsolidacji, w tej samej wysokości, różnice kursowe z wyceny bilansowej należności przez spółkę A pozostaną w jej rachunku zysków i strat.